กระดานห้อง 945

กระดานห้อง 945 เคยเป็นที่ทำอะไรมาบ้าง (ลงรูปเยอะๆจะเละมั้ยเนี่ย)

อันนี้ตอนรู้ว่าต้องขึ้นสแตนด์

อันนี้ตอน ...ดอลตัน

ไว้ happy birthday เพื่อน

เป็นที่จดเพลงซ้อมสแตนด์ (บานเย็น)

ไว้ใช้เวลาจัดที่นั่ง (ก่อนอ.ภราดรมาลบ)

แค่นี้ก่อนเดี๋ยวค้าง

บันทึกประจำสัปดาห์ I

คือขี้เกียจพิมพ์ทุกวันจะใช้รวบยอดเอาแทน ^^ (ลอกจากไดอะรี่)

21/1/50
- ปั่นกระทู้ให้เสร็จ
- นำเสนอโรงเรียน อู้ดน้อยทำให้งานเล็กดูอลังการมาก -o- เค้าพูดน้อยมากเพราะ (ไอ้)อีฟตัดบท
22/1/50
- คอนเสริ์ต (มันเขียนยังไงอ่ะ) ห้อง = = ดีใจที่มาเรียนดนตรีเทอม 2 เสียงปลาเพราะมาก (ไม่ชมอู้ด คนชมมันเยอะแล้ว(ล้อเล่นนะอู้ดน้อย))
- พละ บอร์ดี้คอมเบต! เตะไปมั่วๆ ร้องเสียงดังๆ หัวเราะท่าเต้น
- แท็คเกิ้ลของเคียวชินโพไซดอน!!~ กานต์บ้าไปแล้ว
23/1/50
- ข่าวพรุ่งนี้ตรวจระเบียบรั่ว บิวเตรียมสั่งซื้อบ๊อบเค (เอาเหอะ เค้าไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่มายด์หัวเราะเยอะมาก)
- คาบคอมที่สนุกที่สุด ป้าสมศรีเกิดอย่างเป็นทางการ
24/1/50
- ข่าวตรวจระเบียบมั่ว บิวไม่มา (ผู้ชายหัวเกรียนหมดเลย)
- มายากลสะกดจิตกับเค
- วงดนตรีไทย 945
25/1/50
- บิวมาร.ร.พร้อมวิก (ให้อีฟใส่ - -"---ดูได้ที่ blog บอล(ขอค่าโฆษณาด้วย))
- Reborn#11ของอู้ด > <
- วอลเล่ย์ (แรงควายๆ)+บาสที่โรงยิมส์กับกุ๊ก เนิรส เค มายด์ อีฟ

Death Note "สมุดโน้ตกระชากวิญญาณ"

ยางามิ ไลท์ (ทัตซึยะ ฟูจิวาระ) นักเรียนอัจฉริยะเจ้าของคะแนนสอบอันดับ 1 ของประเทศ ลูกชายของนายตำรวจผู้รับชอบคดีเหล่าอาชญากรต่างล้มตายเป็นใบไม้ร่วง (- -"มีแต่เวปแนะนำเขียนแบบนี้) ด้วยสาเหตุเดียวกันนั้น คืออาการหัวใจวายอย่างน่าประหลาด ผู้คนต่างยกย่องผู้พิพากษาชีวิตฆาตกรเหล่านั้น ว่าเป็นพระเจ้าผู้พิทักษ์ความถูกต้อง และเรียกเขาว่า Kira (คิระ = Killer) สาเหตุที่แท้จริงมาจากสมุดโน้ตธรรมดาที่ไลท์เจอในคืนฝนตก สมุดเล่มนั้นมีวิธีใช้เป็นภาษาอังกฤษเขียนเอาไว้ ว่า Death Note คือบันทึกของยมฑูต และเมื่อมันตกลงมาบนโลกมนุษย์ ให้มันกลายเป็นสมบัติของมนุษย์ผู้เก็บมันได้ ที่จะทำให้คนที่มีชื่อที่เขียนลงไปต้องตาย

ถือเป็นแนวเนื้อเรื่องแปลกใหม่ของวงการการ์ตูนที่เล่นกับเรื่องของความเป็นความตายของคน อ้างอิงด้วยเรื่องที่ว่าชีวิตของคนสำคัญแค่ไหน แม้ว่าจะเป็นชีวิตของอาชญกรก็ตาม และใครก็ตามที่มีอำนาจควบคุมชีวิตของผู้อื่นได้ได้ชื่อว่าเป็นพระเจ้า และอำนาจสามารถเปลี่ยนความคิดของคนได้

ภาพ 10/10

โครงเรื่อง 9.5/10

เนื้อเรื่อง 9/10

Armageddon - วันโลกาพินาศ

หนังไซไฟ(ฟอร์มยักษ์..มั้ง) ที่ออกฉายนาน แสนนานมาแล้ว (แต่ชอบอ่ะ) เรื่องราวที่ว่าด้วยพล็อตอันเบสิกคือมวลมนุษยชาติกำลังจะถูกทำลาย แต่ด้วยอุกาบาตที่ (ไปไงมาไง) จะมาชนโลก

เริ่มต้นด้วยชีวิตธรรมดาๆของโรง (เรียกว่าไงอ่ะ) หอขุดเจาะน้ำมันกลางทะเล (เหมือนจะ)มีพระเอก 2 ตน ตนนึงเป็นพ่ออีกคนเป็นคนที่อยากมาเป็นลูกเขย นางเอกเป็นลูกพ่อ (- -") พ่อนางเอกเป็นเหมือนเจ้าของกับหัวหน้าคนงานที่นี่ แล้วก็ตัดไปว่านักวิทยาศาสตร์พบว่าอุกาบาตกำลังจะชนโลก ทางเดียวที่จะช่วยโลกได้คือเข้าไปเจาะกลางอุกาบาตแล้วฝังระเบิดเข้าไป คนงานจากหอขุดเจาะน้ำมันที่ได้ชื่อว่าเจาะเก่งที่สุดในโลก (- -^)จึงถูกเรียกตัวไปช่วยอนาคตของโลก

นักแสดงหลายคนก็โด่งดังไปเรียบร้อยจากเรื่องนี้แต่ที่น่าสนกว่าน่าจะเป็นเพลงประกอบที่ขึ้นตอนจบ (ใช่ชื่อ I don't wanna miss a thing ป่ะ ไม่แน่ใจ) เนื้อหาในเรื่องแอบยิ่งใหญ่นิดๆ ก็เหมือนหนังแนวนี้ทั่วไปที่จะมีคนตายไปทีละคนๆ หนังทำแนวความคิดธรรมดาให้แสดงเห็นหลายๆด้านของคนที่มีในบทบาทต่างกันออกไป

ฉาก-องค์ประกอบ 8/10 (ตอนก้อนหินลอยชนยานเหมือนโฟมกระจายมาก - -" ...แต่หนังนานแล้ว ถือว่าทำได้เยี่ยม)

โครงเรื่อง 9/10 (ทำยาก)

การดำเนินเรื่อง 10/10

เพลงประกอบ 9.5/10 (มาตอนจบ)

whatever will be ของ Vanessa Hudgens

Sometimes I feel like I'm a bird with broken wings
บางทีฉันรู้สึกเหมือนเป็นนกปีกหัก
At times I dread my now and envy where I've been
บางทีฉันก็กลัวปัจจุบันและนึกอิจฉาสิ่งที่ฉันเคยมี
But that's when quiet wisdom takes control
นั่นก็เมื่อใช้ปัญญานำทาง
At least I've got a story no one's told
แต่อย่างน้อยที่สุด ฉันก็ได้รู้เรื่องหนึ่งที่ไม่ต้องให้ใครบอก
I finally learned to say
สุดท้าย ฉันก็ได้เรียนรู้ที่จะกล่าวว่า

Whatever will be will be
อะไรจะเกิด ก็ปล่อยมันไป
I've learned to take
ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับ
The good, the bad and breathe
สิ่งที่ดี สิ่งที่แย่ และหายใจสู้ต่อ
'Cause although we like
เพราะถึงแม้เราจะชอบ
To know what life's got planned
รู้ว่าชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
No one knows if shooting stars will land
ก็ไม่มีใครรู้ว่าดาวตกจะตกลงมาหรือไม่

These days it feels naive to put your faith in hope
ในอดีตที่ผ่านมา รู้สึกว่าจะเป็นเรื่องอ่อนต่อโลกมากที่คุณจะหวังอะไรต่อมิอะไร
To imitate a child, fall backwards on the snow
หากจะเลียนแบบเด็กๆ ก็ต้องลื่นไปข้างหลังบนหิมะ
'Cause that's when fears will usually lead you blind
เพราะนั่นคือยามที่ความกลัวจะทำให้คุณตาบอดในที่สุด
But now I try to under-analyse
แต่ตอนนี้ฉันพยายามจะคิดให้น้อยลง

Is the rope I walk wearing thin? เชือกที่ฉันเดินอยู่มันบางไปใช่ไหม
Is the life I love caving in? ชีวิตที่ฉันรักกำลังล่มสลายใช่ไหม
Is the weight on your mind ภาระในใจคุณ
A heavy black bird caged inside? คืออีกาตัวใหญ่ที่ถูกขังอยู่ข้างในใช่ไหม

Say กล่าวว่า
Whatever will be will be
อะไรจะเกิด ก็ปล่อยมันไป
Take ยอมรับ
The good, the bad
สิ่งที่ดี สิ่งที่ไม่ดี
Just breathe
แค่หายใจสู้ต่อ

'Cause although we like
เพราะถึงแม้เราจะชอบ
To know what life's got planned
รู้ว่าชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
No one knows if shooting stars will land
ก็ไม่มีใครรู้ว่าดาวตกจะตกลงมาหรือไม่

Whatever will be will be
อะไรจะเกิด ก็ปล่อยมันไป
I learned to take
ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับ
The good, the bad and breathe
สิ่งที่ดี สิ่งที่ไม่ดี และหายใจสู้ต่อ
'Cause although we like
เพราะถึงแม้เราจะชอบ
To know what life's got planned
รู้ว่าชีวิตเราจะเป็นอย่างไร

Thing like that are never in your hands
สิ่งนั้นก็ไม่มีทางมาอยู่ในมือคุณ
No one knows if shooting stars will land
ก็ไม่มีใครรู้ว่าดาวตกจะตกลงมาหรือไม่

http://merbizo.multiply.com/journal/item/2


เพลงที่ชื่อซ้ำกับเพลงเก่านานแสนนาน (ใช่ชื่อนี้รึเปล่าไม่แน่ใจ) แต่ความหมายดีพอๆกับชื่อ
ถึงแม้จะรู้ทั้งรู้ว่าหลายๆอย่างที่เราไม่สามารถควบคุมได้ แต่บางการกระทำก็ยากที่จะตัดสินใจได้โดยเฉพาะเวลาที่ต้องตัดสินใจยอมรับอะไรบางอย่างในชีวิต แต่สิ่งที่เราทำได้คือยอมรับว่าทุกอย่างเกิดขึ้นตามทางที่มันควรจะเป็น เราควรจะดีใจในทุกวิถีทางที่เกิดขึ้น

เสียงของ Vanessa Hudgens ในเพลงนี้ออกจะ... (= = แอ้บๆ) แต่ก็เพราะในแนวของตัวเอง เหมาะที่จะเป็นอีกเพลงที่มีเก็บไว้ฟังเวลาต้องการกำลังใจตอนที่อะไรๆก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิดซะเลย

เนื้อเพลง 9.5/10
เสียง 9/10
ทำนอง 9/10 (วรรคเด่นๆเพราะดี)
การทำเพลง 9/10 (ก็ติดหูไปนาน)

EyeShield21 "ไอ้หนูไต้ฝุ่นมะกันบอล"

การ์คูนคอมมิกกีฬาอเมริกันฟุตบอล เกี่ยวกับเรื่องของเด็กม.ปลายโคบายาคาว่า เซนะที่เป็นเบ๊มาตลอดจนมีฝีเท้าเร็วชนิดใครตามก็ไม่ทันทำให้ถูก ฮิรุม่า โยอิจิ จับเข้ามาในชมรมอเมริกันฟุตบอลเพื่อปิดบังตัวจริงของเซนะจึงได้ใช้ชื่อว่า Eyeshield เพื่อจะได้แข่งไปถึงการแข่งขัน "คริสมาสต์โบวล์"

เปิดตัวในรูปการ์ตูนคอมมิกครั้งแรกใน BOOM เหมือนจะไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควร แต่หลังจากวางขายได้ซักพักเริ่มเป็นที่น่าจับตามอง (ก่อนช่วงพิมพ์ใหม่รอบ 2 เล่มแรกๆหาซื้อยากมากกก - [] -") คงเป็นเพราะกระแสอเมริกันฟุตบอลในไทยไม่ค่อยเป็นที่นิยมเท่าไหร่ แต่ในเนื้อเรื่องแล้วถึงคนที่ไม่เล่นอเมริกันฟุตบอลหลายคนได้มาอ่านก็คงชอบเรื่องนี้ได้ไม่ยาก ถึงเนื้อหาหลักจะเป็นเรื่องกีฬาแต่ผู้เขียนยังไม่ทิ้งรายละเอียดอื่นๆในเรื่อง เช่น ความบ้าของตัวละคร (ที่ร้องเคี้ยกๆ) ความตลก (ของตัวที่ชอบพูด max) แต่ยังไม่ลืมความสมจริงและดราม่าที่ควรปรากฎอยู่ในเรื่อง แม้ว่ายิ่งนานไปตัวละครจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆแต่ผู้เขียนยังมีพื้นที่ให้ความคิดและ background ของทุกตัวที่ทำให้คนอ่านได้มุมมองหลายๆความคิด ความขัดแย้งและข้อคิดดีๆ (ที่ตอนแรกที่อ่านไม่คิดเลยว่าจะได้)

ภาพ 10/10 (อ่านแล้วแอบได้ feel กีฬาแบบสแลมดังค์)

โครงเรื่อง 8/10 (ต้องยอมรับว่าค่อนข้างธรรมดา)

เนื้อเรื่อง 10/10 (ดำเนินเรื่องดีมาก > <)

ความคุ้มค่า 9/10 (ค้มค่าที่จะซื้อไปอ่านหลายๆครั้ง แต่ขอเหอะบางโคดส์ๆ T T)

แถลงการณ์ก่อนการเขียน

ยังไม่แน่ใจเหมือนกันว่านี่ blog เกี่ยวกับอะไรกันแน่ - -"
อนึ่งทุกข้อความที่เขียนเป็นความคิดเห็นส่วนตัว ผิดพลาดประการใด (เช่นสะกดผิด) ขออภัยมา ณ ที่นี้