ศาสนา วิทยาศาสตร์ ปรัชญา (แอบเพ้อเจ้อ)

ตอนนี้กำลังฟุ้งซ่านนิดหน่อยกับหนังสือที่อ่านๆ ที่อ่านช่วงนี้(นอกจากการ์ตูน)มี "โลกของโซฟี" "ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" แล้วก็ "ชี้ค"(อันนี้เก่าแล้ว) ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเอารูปมาลงให้เห็นปก แต่หาไม่ได้ (หาได้ก็โหลดลง blogนาน)

จริงๆแล้วซื้อ "ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" มาก่อน "โลกของโซฟี"อีก แต่ด้วยความกำลังหนักหัวเรื่องวิทย์เพราะเรียนอยู่เลยอ่านทีหลัง แต่มันอ่านไม่จบซะทีเลยมากองๆกันอยู่ตอนนี้



ที่ตอนนั้นซื้อ "ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" ก็เพราะเพื่อนเก่า(ที่รสนิยมคล้ายๆกัน)ให้คำนิยามไว้ว่า "อ่านแล้วฟุ้งซ่านไปเลยเว่ย" ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร ครั้งสุดท้ายที่ฟุ้งซ่านเพราะหนังสือคงเป็นตอนอ่าน "เดือนช่วงดาวเด่นฟ้า ดาดาว"กับ"จรูญรัตน์รัศมีพราว พร่างพร้อย"(ของวินทร์ทั้งคู่ ไม่แน่ใจชื่อนี้รึเปล่าแต่ประมาณนี้) 2 เล่มภายในสัปดาห์นึงไม่ได้อ่านอย่างอื่นเลย

พอเห็นหนังสือเล่มนี้ลดราคา (+หน้าปกสวยดี) เลยซื้อมาไว้ ได้พิมพ์ครั้งที่ 3 (เป็นป่ะ ภูมิใจเวลาซื้อหนังสือพิมพ์ต้นๆ)



(เริ่มรู้สึกหมดเสถียรภาพอีกแล้ว ตกลงนี่เป็นบทความอะไรกันแน่ (เหมือนจะมาแนะนำหนังสือ))



"ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น"(รู้สึกว่าทวนชื่อบ่อย)เป็นหนังสือว่าด้วย'สิ่งที่ไอสไตน์ค้นพบแต่ความจริงแล้วพระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้มาก่อนนับพันปี' เล่มหนังสือทำดี คือเป็นบทๆ (รูปสวยมาก) มีกรอบคำอธิบายบางอย่างที่เพิ่มเติมจากเนื้อหาเช่น การค้นพบทางวิทยาศาสตร์ อื่นๆ จากคร่าวๆที่อ่านมาจะเป็นเรื่องการค้นคว้าหาความจริงของนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาและพัฒนาสิ่งที่อยู่ภายนอกจิตใจเพื่อจะให้มนุษย์มีความสุข ในขณะที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ทุกอย่างพวกนั้นแต่สั่งสอนเพียงแค่สิ่งที่อยุ่ภายในจิตใจ



ส่วน"โลกของโซฟี"เป็นนิยายน่าจะแปลมา เรื่องของเด็กผู้หญิงที่ศึกษาวิชาปรัชญาผ่านทางจดหมายลึกลับที่มาส่งที่บ้าน อยู่ในหมวดนิยายแต่ออกจะมีความเป็นนิยายน้อยมากๆ แค่ใช้ดำเนินเรื่องเอง ส่งมากจะเสียหน้ากระดาษ(หลายร้อยหน้า)ไปกับfontโตๆของเนื้อความในจดหมายที่บอกถึงประวัติของปรัชญา(เกือบจะล้วนๆ)



ก็นั่นแหละ พออ่านเล่มนี้แล้วก็อ่านอีกเล่ม ก็เริ่มเพ้อๆหน่อยตกลงว่าตอนแรกเหมือนปรัชญาจะเป็นเรื่องที่คนคิดมากไปเองทั้งๆที่อยู่บนโลกเฉยๆก็ได้ แต่แล้วก็เกิดมีศาสนา คนที่พยายามมองหาเหตุผลก็ศึกษาธรรมชาติก็เกิดมีวิทยาศาสตร์ แล้วพุทธควรจะเป็น"ศาสนา"หรือ"ศาสตร์" (แล้วก็ไปกระโดดเชือกเล่นแก้เพ้อเจ้อ)



ก็โดยส่วนตัวแล้วชอบ "ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น"มากกว่า "โลกของโซฟี" คงเพราะดูจะครอบคลุมกว่าหน่อย แต่สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือแนวปรัชญาและไม่กลัวหนังสือเล่มหนาๆ "โลกของโซฟี" ก็เป็นหนังสือที่ดี แต่ถ้าคิดว่าพอจะเป็นเด็กวิทย์ซักหน่อย"ไอสไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น"ก็เป็นมุมมองใหม่ๆที่น่าลองอ่านดู